مطالعه آزمایشگاهی تأثیر ستون های سنگی بر میزان بهبود خاک های سست

یک مطالعه آزمایشگاهی بر روی رفتار ستونهای سنگی تکی و گروه هفت تایی ستونها از طریق تغییر پارامترهایی مثل فاصله بین ستونها، مقاومت برشی خاک رس و شرایط بارگذاری انجام شد. ستونهای سنگی بوسیله یک مخزن به قطر 64 سانتی متر و ارتفاع 103 سانتی متر مدل شدند. به منظور گسترش کامل تنش محوری روی ستون سنگی از نسبت l?d حداقل 5/4 برای مدل کردن ستونها استفاده شد. همچنین با تغییر دادن قطر ستونها اثر فاصله بین آنها بررسی گردید. آزمایشها در یک بستر رسی با سه مقاومت برشی زهکشی نشده 53، 30 و 12 کیلوپاسکال انجام شدند. برای تعیین میزان رطوبت متناظر با مقادیر مقاومت برشی زهکشی نشده مورد نیاز، آزمایش های مقاومت فشاری محدود نشده بر روی یک نمونه استوانه ای با قطر 38 میلی متر و ارتفاع 76 میلی متر انجام شدند. آزمایش ها هم بر روی یک سطح معادل کامل به منظور تخمین سختی زمین بهبود یافته و هم بر روی سطح ستون سنگی به منظور تعیین حداکثر ظرفیت باربری ستون سنگی انجام شدند. با افزایش قطر ستونها و همچنین با کاهش رطوبت خاک اطراف ستونهای سنگی میزان نشست ستونهای سنگی کاهش پیدا کرد. نتایج نشان داد که افزایش فاصله بین ستونها تا فاصله بیش از 4 برابر قطر ستون تأثیری در بهبود ظرفیت باربری خاک رس نخواهد داشت. همچنین سه نمودار برای تخمین میزان نشست فنداسیون های مستقر بر ستون سنگی ارئه شده است.